pohukiwać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pohukiwać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pohukać)

(1.1) o sowie, puchaczu wydawać głuche dźwięki
(1.2) głośno pokrzykiwać, wydawać głuche dźwięki
(1.3) upominać wyrażając dezaprobatę
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.1) W oddali pohukiwał leśny puchacz.
(1.2) Cyrkowa widownia pohukiwała głośno i radośnie.
(1.2) Basetla pohukiwała, nadając rytm melodii.
(1.3) Przestałbyś już na niego pohukiwać, on się nie zmieni.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. huk mrz, pohukiwanie n
czas. pohukać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. huk
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: