pierwotność

pierwotność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pierwotne; cecha tych, którzy są pierwotni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierwotność	pierwotności
dopełniacz	pierwotności	pierwotności
celownik	pierwotności	pierwotnościom
biernik	pierwotność	pierwotności
narzędnik	pierwotnością	pierwotnościami
miejscownik	pierwotności	pierwotnościach
wołacz	pierwotności	pierwotności

przykłady:

składnia:

(1.1) pierwotność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) wtórność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierwotniak m, pierwotek mzw/mrz

przym. pierwotny

przysł. pierwotnie

licz. pierwszy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pierwotny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: