meszne

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

meszne (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) daw. dochody duchownych z odprawiania mszy[1][2]; zob. też meszne (opłata) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)[3]
przykłady:
(1.1) By utrzymać parafię włościanie opłacali meszne, zaś folwarki oddawały dziesięcinę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) opłacać / płacić / zapłacić meszne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) danina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. msza ż, mszał mrz, mszalik mrz
przym. mszalny
związki frazeologiczne:
przysłowie: Bogu wola, chłopu rola, panu czynsz, a księdzu meszne
etymologia:
pol. msza + -ne
uwagi:
(1.1) zob. też meszne w Encyklopedii staropolskiej
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „meszne” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „1. Meszne” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „meszne” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.