kumulacja

kumulacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nagromadzenie / skupienie się czegoś w jednym miejscu; t. sumowanie działań, doświadczeń itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kumulacja
dopełniacz	kumulacji
celownik	kumulacji
biernik	kumulację
narzędnik	kumulacją
miejscownik	kumulacji
wołacz	kumulacjo

przykłady:

(1.1) Kumulacja rtęci w biologicznym łańcuchu wodnym jest największa w rybach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) akumulacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kumulowanie n, skumulowanie n, akumulacja ż

czas. kumulować ndk., skumulować dk.

przym. kumulacyjny, kumulatywny, akumulacyjny

przysł. kumulatywnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) accumulation, cumulation
• czeski: (1.1) kumulace ż
• estoński: (1.1) kuhjumine, kogunemine
• francuski: (1.1) accumulation ż, cumulation ż
• interlingua: (1.1) accumulamento, cumulation
• rosyjski: (1.1) накопление n, скопление n
• słowacki: (1.1) kumulácia ż
• ukraiński: (1.1) кумуляція ż, накопичення n, нагромадження n

źródła: