krajalnica

krajalnica (język polski)

krajalnica (1.1)

krajalnica (1.1) elektryczna

wymowa:

IPA: [ˌkrajalʲˈɲiʦ̑a], AS: [krai ̯alʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) urządzenie służące do krojenia, np. chleba, wędlin, sera; zob. też krajalnica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krajalnica	krajalnice
dopełniacz	krajalnicy	krajalnic
celownik	krajalnicy	krajalnicom
biernik	krajalnicę	krajalnice
narzędnik	krajalnicą	krajalnicami
miejscownik	krajalnicy	krajalnicach
wołacz	krajalnico	krajalnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wykrawacz mos/mrz, krojenie n, krajacz, krajarka, krajanie

czas. krajać, kroić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) slicer, cutter
• rosyjski: (1.1) ломтерезка

źródła: