krajacz

krajacz (język polski)

krajacz (1.1) do sera

wymowa:

IPA: [ˈkrajaʧ̑], AS: [krai ̯ač] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. przyrząd kuchenny służący do krajania warzyw lub serów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) druk. pracownik drukarni lub introligatorni zajmujący się przycinaniem papieru

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krajacz	krajacze
dopełniacz	krajacza	krajaczy
celownik	krajaczowi	krajaczom
biernik	krajacz	krajacze
narzędnik	krajaczem	krajaczami
miejscownik	krajaczu	krajaczach
wołacz	krajaczu	krajacze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krajacz	krajacze
dopełniacz	krajacza	krajaczy
celownik	krajaczowi	krajaczom
biernik	krajacza	krajaczy
narzędnik	krajaczem	krajaczami
miejscownik	krajaczu	krajaczach
wołacz	krajaczu	krajacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) krajacz do sera

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krajalnica ż, krajarka ż, krajanie n

forma żeńska krajaczka ż

czas. krajać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cutter, slicer

źródła: