kondor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Kondor

kondor (język polski)[edytuj]

kondor (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkɔ̃ndɔr], AS[kõndor], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. wielki drapieżny ptak z rodziny kondorowatych, występujący w Ameryce, przeważnie padlinożerny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W wysokich Andach kondor jajo zniósł[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kondor kalifornijskikondor królewskikondor olbrzymikondor wielki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kondorowate lm nmos, kondorowe lm nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. cóndor < qu. kuntur
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lubelski full (piosenka).

kondor (język baskijski)[edytuj]

kondorra (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ornit. kondor[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kondor (język słowacki)[edytuj]

kondor (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ornit. kondor[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ornit. kondor veľkýkondor wielkikondor kráľovskýkondor królewskikondor veľkozobý, kondor kalifornskýkondor kalifornijski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kondorovité n lm
przym. kondorí
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 328.