kokieteria
kokieteria (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zachowanie osoby starającej się spodobać i wzbudzić zainteresowanie osoby przeciwnej płci[1]
- (1.2) zachowanie osoby starającej się zjednać sobie kogoś[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kokieteria kokieterie dopełniacz kokieterii kokieterii celownik kokieterii kokieteriom biernik kokieterię kokieterie narzędnik kokieterią kokieteriami miejscownik kokieterii kokieteriach wołacz kokieterio kokieterie
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) obojętność, naturalność
- hiperonimy:
- (1.1-2) zachowanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kokiet mos, kokietka ż, kokieteryjność ż, kokietliwość ż, kokietowanie n
- czas. kokietować ndk.
- przym. kokieteryjny, kokietliwy
- przysł. kokieteryjnie, kokietliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. coquetterie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coquetry
- białoruski: (1.1) какецтва n
- hiszpański: (1.1) coquetería ż
- nowogrecki: (1.1) φιλαρέσκεια ż, κοκεταρία ż
- rosyjski: (1.1) кокетство n
- ukraiński: (1.1) кокетство n
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „kokieteria” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.