ironiczność

ironiczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ironiczne; cecha tych, którzy są ironiczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ironiczność	ironiczności
dopełniacz	ironiczności	ironiczności
celownik	ironiczności	ironicznościom
biernik	ironiczność	ironiczności
narzędnik	ironicznością	ironicznościami
miejscownik	ironiczności	ironicznościach
wołacz	ironiczności	ironiczności

przykłady:

składnia:

(1.1) ironiczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ironia ż

przym. ironiczny

przysł. ironicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ironiczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) ироничност ż

źródła: