dzień powszedni
dzień powszedni (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dzień powszedni dni powszednie / książk. dnie powszednie[2] dopełniacz dnia powszedniego dni powszednich celownik dniowi powszedniemu[3] dniom powszednim biernik dzień powszedni dni powszednie / książk. dnie powszednie narzędnik dniem powszednim dniami powszednimi miejscownik dniu powszednim dniach powszednich wołacz dniu powszedni dni powszednie / książk. dnie powszednie
- przykłady:
- (1.1) Jadłodajnia otwarta jest w dni powszednie, również w sobotę.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „dzień powszedni” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Porada „dni czy dnie?” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Jak brzmi celownik liczby pojedynczej rzeczownika dzień? w: Poradnia językowa UŚ.
