dydaktyka

dydaktyka (język polski)

wymowa:

IPA: [dɨˈdaktɨka], AS: [dydaktyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pedag. nauka o sposobach uczenia

(1.2) książk. moralizowanie, dydaktyzm

(1.3) środ. wykładanie, godziny pracownika naukowego spędzone na wykładaniu

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: dydaktyk

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dydaktyka	dydaktyki
dopełniacz	dydaktyki	dydaktyk
celownik	dydaktyce	dydaktykom
biernik	dydaktykę	dydaktyki
narzędnik	dydaktyką	dydaktykami
miejscownik	dydaktyce	dydaktykach
wołacz	dydaktyko	dydaktyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dydaktyk m, Dydak mos, didaskalium n, autodydakta mos

przym. dydaktyczny

przysł. dydaktycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. didactique

uwagi:

(1.1) por. metodyka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) didactics, methodology of teaching; (1.3) teaching
• białoruski: (1.1) дыдактыка ż
• bułgarski: (1.1) дидактика ż
• duński: (1.1) didaktik w, undervisningslære w
• norweski (bokmål): (1.1) didaktikk m
• norweski (nynorsk): (1.1) didaktikk m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) дидактика ż; (1.2) дидактика ż
• ukraiński: (1.1) дидактика ż

źródła: