dulszczyzna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dulszczyzna (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dulˈʃʧ̑ɨzna], AS[dulščyzna]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. drobnomieszczańskie zakłamanie, kołtuneria, ciasnota horyzontów, faryzeuszostwo, przy jednoczesnym wysokim mniemaniu o własnych walorach moralnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podwójna moralność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) obłuda, hipokryzja, zakłamanie, dwulicowość, kołtuneria, kołtuństwo
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Dulska + -yzna; od nazwiska bohaterki komedii Gabrieli Zapolskiej pt. Moralność pani Dulskiej[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 71.