cierpiętnictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cierpiętnictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bierne poddawanie się cierpieniom, lubowanie się w ich przeżywaniu lub kreowanie się na ofiarę
odmiana:
przykłady:
(1.1) Tymczasem cierpiętnictwo w nowych warunkach, w których intelektualiści żyją komfortowo, a często i konformistycznie, jest fałszem, jest po prostu jedną z form duchowej mimikry[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) samoudręczenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cierpiętnik m, cierpiętnica ż, cierpiętniczość ż
przym. cierpiętniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Twórczość, 1974.