Amon
Amon (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Amon w Wikipedii
- (1.2) bóg egipski; zob. też Amon (bóg egipski) w Wikipedii
- (1.3) siódmy duch Goecji; zob. też Amon (demon) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Amon Amoni / Amonowie dopełniacz Amona Amonów celownik Amonowi Amonom biernik Amona Amonów narzędnik Amonem Amonami miejscownik Amonie Amonach wołacz Amonie Amoni / Amonowie depr. M. i W. lm: (te) Amony
- przykłady:
- (1.2) Świątynie tebańskie zostały zamknięte, a wizerunki i imiona tebańskiego boga Amona skuwano ze ścian[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Amon; (1.2) Amon
- hiszpański: (1.1) Amón m; (1.2) Amón m
- nowogrecki: (1.1) Άμμων; (1.2) Άμμων
- starogrecki: (1.2) Ἄμμων
- źródła:
Amon (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) hebr.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Amon” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑
Hasło „Amon” w: Encyclopaedia Beliana, Centrum spoločných činností Slovenskej akadémie vied, Encyklopedický ústav.
