ख

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ख (sanskryt)[edytuj]

ख (1.1)
transliteracja:
IAST: kha
wymowa:
IPA: /kʰə/
znaczenia:

litera

(1.1) druga spółgłoska alfabetu sanskryckiego[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) Słońce, słońce[1][2]

rzeczownik, rodzaj nijaki

(3.1) wgłębienie, jama, otwór, szczelina[1][2]
(3.2) otwór w ciele ludzkim[1]
(3.3) narząd zmysłu[1][2]
(3.4) rana[1][2]
(3.5) pusta przestrzeń, niebo, eter[1]
(3.6) przen. niebo[1][2]
(3.7) Brahma[1][2]
(3.8) nazwa dziesiątego domu astrologicznego[1][2]
(3.9) miasto[1][2]
(3.10) szczęście[1][2]
(3.11) szyfr[1][2]
(3.12) pole[1][2]
(3.13) akcja[1][2]
(3.14) fontanna, studnia[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) आशिर, वृक, मिहिर, सुर, सूर्य
(3.3) प्राण
(3.4) ईर्म
(3.5) नभ, आकाश, दिव
(3.6) स्वर्ग, दिव, दिवस
(3.9) नगर, पुर्, पुर
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 Sir Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, 1898, str. 334
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Digital Dictionaries of South Asia.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ख&oldid=7043062”