złodziejka

złodziejka (język polski)

złodziejka (1.2)

złodziejka (1.3)

wymowa:

IPA: [zwɔˈd͡ʑɛ̇jka], AS: [zu̯oʒ́ėi ̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: złodziej; kobieta, która kradnie

(1.2) pot. rozgałęźnik elektryczny (bez kabla) pozwalający na czerpanie prądu z jednego gniazdka do kilku urządzeń

(1.3) pot. rodzaj rozgałęźnika elektrycznego wkręcanego w oprawkę żarówki w celu umożliwienia dodatkowego pobierania prądu w przypadku braku gniazda wtyczkowego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	złodziejka	złodziejki
dopełniacz	złodziejki	złodziejek
celownik	złodziejce	złodziejkom
biernik	złodziejkę	złodziejki
narzędnik	złodziejką	złodziejkami
miejscownik	złodziejce	złodziejkach
wołacz	złodziejko	złodziejki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pospolita złodziejka

synonimy:

(1.3) rozgałęźnik, rozgałęziacz, rozdzielacz elektryczny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przestępczyni

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złodziejstwo n, złodziejaszek m

forma męska złodziej m

przym. złodziejski

przysł. złodziejsko

związki frazeologiczne:

sroka złodziejka

etymologia:

uwagi:

(1.2-3) zob. też złodziejka w Wikipedii

(1.2) por. przedłużacz

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: złodziej

• angielski: (1.2) power strip
• bułgarski: (1.1) крадла ż
• francuski: (1.1) voleuse ż
• hiszpański: (1.1) ladrona ż; (1.2) ladrón m, triple m; (1.3) casquillo ladrón m, portalámparas m con enchufes
• kataloński: (1.1) lladre ż; (1.2) lladre ż
• niemiecki: (1.1) Diebin ż, pot. eine diebische Elster ż
• nowogrecki: (1.1) κλέφτρα ż; (1.2) πολύμπριζο n
• sanskryt: (1.1) चोरी ż
• ukraiński: (1.1) злодійка ż

źródła: