zählen

zählen (język niemiecki)

jemand zählt (2.2) von 1 bis 10

wymowa:

IPA: [ˈtsɛːlən] ​

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) liczyć, policzyć

(1.2) liczyć, naliczyć, policzyć

(1.3) zaliczać, zaliczyć (przyporządkować do pewnej grupy)

czasownik słaby, nieprzechodni

(2.1) liczyć, składać się z pewnej ilości

(2.2) liczyć, wymieniać po kolei liczby

(2.3) liczyć się (mieć znaczenie)

(2.4) liczyć (polegać, zdać się)

(2.5) zaliczać się, należeć do pewnej grupy

odmiana:

przykłady:

(1.2) Insgesamt wurden rund 40,9 Millionen Erwerbstätige gezählt.→ Łącznie naliczono około 40,9 miliona czynnych zawodowo.

(2.2) Bis wie viel soll ich zählen? → Do ilu mam liczyć?

(2.4) Auf mich kannst du zählen. → Na mnie możesz liczyć.

(2.5) Zu dieser Spitzengruppe zählen rund dreimal mehr Mädchen als Jungen. → Do tej grupy najlepszych zalicza się około trzy razy więcej dziewcząt niż chłopców.

składnia:

(2.2) zählen von + liczebnik główny / zählen bis + liczebnik główny

(2.4) zählen auf + Akk.

kolokacje:

(2.2) von eins bis zehn zählen

synonimy:

(2.4) sich verlassen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zählen n, Zählung ż, Zähler m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: zählen • abzählen • anzählen • aufzählen • auszählen • beizählen • durchzählen • erzählen • hinzählen • hinzuzählen • mitzählen • nachzählen • verzählen • wegzählen • zuzählen

źródła: