łącznie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łącznie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈwɔ̃n͇ʧ̑ʲɲɛ], AS[u̯õṇčʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.udziąs.nazal.asynch. ą -ni… ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) razem, ogółem, po zsumowaniu
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wg prokuratury pewna księgowa oszukała dwa przedsiębiorstwa na łącznie 7 202 889,29 .
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sumarycznie, wspólnie, w sumie, wszystkiego, zupełnie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. łączyć, połączyć
przym. łączny
rzecz. łączność ż, łączenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Przysłówek ten był niegdyś krytykowany jako zbędny neologizm galicyjski; zamiast niego radzono używać słowa razem[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 261.