woonerf

woonerf (język polski)

woonerf (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) urb. rodzaj ulicy w mieście zaprojektowanej w celu zwiększenia bezpieczeństwa przede wszystkim pieszych i rowerzystów, którzy mają priorytet przed samochodami; zob. też woonerf w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	woonerf	woonerfy
dopełniacz	woonerfu	woonerfów
celownik	woonerfowi	woonerfom
biernik	woonerf	woonerfy
narzędnik	woonerfem	woonerfami
miejscownik	woonerfie	woonerfach
wołacz	woonerfie	woonerfy

przykłady:

(1.1) W artykule omówiony został rozwój koncepcji modernizacji ulic w polskich miastach zgodnie z zasadami woonerf.

(1.1) Na woonerfie bardzo ważną rolę pełnią bowiem meble miejskie, czyli ławki, stojaki na rowery, place zabaw oraz drzewa i trawniki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ulica

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niderl. woonerf

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) woonerf

źródła: