Przejdź do zawartości

veteranus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

veteranus (język łaciński)[edytuj]

veterani (2.1)
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) stary[1]
(1.2) doświadczony[1]
(1.3) należący do odległej przeszłości; dawny[2]
(1.4) wyćwiczony, wypróbowany[3]
(1.5) o jedzeniu i napojach: dojrzały[2]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) wojsk. n.łac. weteran
(2.2) hist. wojsk. weteran (żołnierz, który odbył pełną służbę wojskową w starożytnym Rzymie)
(2.3) człowiek stary[2], niebędący jeszcze starcem; starszy mężczyzna
odmiana:
(1.1-5) veterānus, ~a, ~um (deklinacja I-II)
(2.1-3) veterānus, veterānī (deklinacja II)
przykłady:
(2.3) Est ergo infans, puer, adolescens, juvenis, vir, veteranus, senex[4].Jest zatem dziecko, chłopiec, nastolatek, młodzieniec, mężczyzna, starszy mężczyzna, starzec.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. vetus < praindoeur. *wetes- < praindoeur. *wet-rok[5]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „veteranus” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „veteranus” w: Dictionary of Medieval Latin from British Sources w portalu Logeion.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik łacińsko-polski do użytku szkół średnich, red. Bronisław Kruczkiewicz, Książnica-Atlas, Lwów – Warszawa 1925.
  4. Ambroży z Mediolanu: Epistola XLIV
  5. Hasło „veteran” w: Online Etymology Dictionary.