umocnienie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

umocnienie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌũmɔʦ̑ʲˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS[ũmocʹńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od umocnić
(1.2) nasyp zabezpieczający brzeg rzeki
(1.3) wojsk. fortyfikacja budowana na polu walki
odmiana:
(1.1)
(1.2-3)
przykłady:
(1.1) Prezydent Nicolas Sarkozy, sam Francuz w pierwszym pokoleniu, jeszcze w kampanii wyborczej obiecywałumocnienie tożsamości francuskiej”.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. umocnić dk., umacniać ndk., umocować dk., mocować ndk.
rzecz. umacnianie n
przym. umocnieniowy, mocny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: