tralka

tralka (język polski)

tralki (1.1)

tralki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtralka], AS: [tralka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. pionowy element balustrady, który podtrzymuje poręcz, w formie profilowanego słupka z kamienia lub drewna

(1.2) szt. profilowana nóżka, np. kielicha lub świecznika

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tralka	tralki
dopełniacz	tralki	tralek
celownik	tralce	tralkom
biernik	tralkę	tralki
narzędnik	tralką	tralkami
miejscownik	tralce	tralkach
wołacz	tralko	tralki

przykłady:

(1.1) W środek podstawy wmontowany uchwyt w kształcie kolumny, na niej tralka zakończona liśćmi, pierścieniem, skrzydłami łabędzi i dwoma głowami wężów.

(1.2) W muzeum w Łańcucie znajduje się kielich o wielobocznej tralce wydmuchanej w formie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) balas, balasa, balasek, balaska

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) słupek

hiponimy:

holonimy:

(1.1) balustrada

meronimy:

(1.1) baza, lalka, plinta

wyrazy pokrewne:

przym. tralkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) baluster
• francuski: (1.1) balustre m
• hiszpański: (1.1) balaustre m, balaústre m
• niemiecki: (1.1) Baluster m
• nowogrecki: (1.1) στύλος κιγκλιδώματος m, ορθοστάτης κιγκλιδώματος m
• włoski: (1.1) balaustro m

źródła: