szaszłyk

szaszłyk (język polski)

szaszłyk (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃaʃwɨk], AS: [šašu̯yk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. potrawa składająca się z kawałków mięsa, zwykle baraniny, przekładanych plasterkami warzyw (np. cebula, papryka), boczku, słoniny itp., nadzianych na szpikulec, pieczona na rożnie lub grillowana; zob. też szaszłyk w Wikipedii

(1.2) kulin. pojedynczy szpikulec z szaszłykiem (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szaszłyk	szaszłyki
dopełniacz	szaszłyka	szaszłyków
celownik	szaszłykowi	szaszłykom
biernik	szaszłyk	szaszłyki
narzędnik	szaszłykiem	szaszłykami
miejscownik	szaszłyku	szaszłykach
wołacz	szaszłyku	szaszłyki

przykłady:

(1.1) Gości przyjęliśmy na świeżym powietrzu, podaliśmy kiełbasę z grilla i szaszłyki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szaszłykarnia ż, szaszłykarz m

przym. szaszłykowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. шашлык < tur. şişlik, şaşlık

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shashlik (odnosi się do całego dania, a nie do pojedynczego szpikulca)
• arabski: (1.1) شاشليك
• czeski: (1.1) šašlik
• esperanto: (1.1) ŝaŝliko
• francuski: (1.1) chachlyk
• niemiecki: (1.1) Schaschlik m
• rosyjski: (1.1) шашлык
• suahili: (1.1) mshikaki
• turecki: (1.1) şaşlık
• ukraiński: (1.1) шашлик

źródła: