strzyga

strzyga (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsṭʃɨɡa], AS: [sṭšyga], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mit. słow. upiór karmiący się ludzką krwią, przybierający m.in. postać dziecka lub ptaka; zob. też strzyga w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strzyga	strzygi
dopełniacz	strzygi	strzyg
celownik	strzydze	strzygom
biernik	strzygę	strzygi
narzędnik	strzygą	strzygami
miejscownik	strzydze	strzygach
wołacz	strzygo	strzygi

przykłady:

(1.1) Strzygami zostawały dusze ludzi, którzy urodzili się z dwiema duszami, dwoma sercami i podwójnym szeregiem zębów, z czego ten drugi był słabo zauważalny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strzyżak mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. striga → wiedźma lub rum. striga → sowa

uwagi:

por. strzygoń • strzyg • wąpierz

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) стрига ż, стрыга ż

źródła: