Przejdź do zawartości

restauracja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

restauracja (język polski)

[edytuj]
restauracja (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌrɛstawˈrat͡sʲja], AS: [restau̯racʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.u  ł akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gastr. lokal gastronomiczny z obsługą kelnerską, w którym posiłki serwowane przy stolikach; zob. też restauracja (lokal gastronomiczny) w Wikipedii
(1.2) książk. odnowienie, odbudowanie
(1.3) polit. przywrócenie poprzednich rządów, wcześniej rządzącej dynastii, dawniejszego ustroju
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Szef zaprosił wszystkich pracowników na obiad do restauracji.
(1.1) To jest tania restauracja, ale z dobrym jedzeniem.
(1.1) Spotkaliśmy się koło restauracji.
(1.1) Często jadamy w drogich restauracjach.
(1.2) Kiedyś kierowałem restauracją zamku wawelskiego.
(1.2) W przyszłym roku rozpocznie się restauracja fasady tego budynku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) iść do restauracji • być / jeść coś w restauracji • prowadzić restaurację • elegancka / podrzędna restauracja
synonimy:
(1.2) restaurowanie, odnowa, odbudowa, renowacja, przywracanie
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) lokal gastronomiczny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. restaurator m, restauratorka ż, restaurowanie n, restauratorstwo n, odrestaurowanie n
zdrobn. restauracyjka ż
czas. restaurować ndk., odrestaurować dk.
przym. restauracyjny, wokółrestauracyjny, przyrestauracyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) franc. restauration
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „restauracja” w: Marcin Woliński, Zygmunt Saloni, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego, wyd. IV, Warszawa 2020.