røyk

røyk (język norweski (bokmål))

røyk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dym

(1.2) papieros

odmiana:

(1.1) en røyk, røyken

przykłady:

(1.1) Ingen ild uten røyk → Nie ma dymu bez ognia.

(1.2) Jeg har gått tomt for røyk. → Skończyły mi się papierosy.

(1.2) Røyk eller ikke røyk? → Dla palących czy dla niepalących?

składnia:

kolokacje:

(1.2) å kjøpe røyk; røyking forbudt → palenie zabronione • røykeavvening, røykeloven • røykeforbudt • å kutte røyken • å ta seg en røyk • røykepause • å tenne en røyk → zapalić papierosa • å stumpe røyken → rzucić palenie

synonimy:

(1.1) røk; damp

(1.2) sigarett

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. røyke

rzecz. røyker, røyking

związki frazeologiczne:

(1.1) å gå opp i røyk → rozejść się po kościach

etymologia:

st.nord. reykr

uwagi:

źródła:

røyk (język norweski (nynorsk))

røyk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: