ponapoleoński

ponapoleoński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. istniejący, dziejący się w okresie po ostatecznej klęsce Napoleona Bonapartego w 1815 r.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ponapoleoński		ponapoleońska	ponapoleońskie	ponapoleońscy	ponapoleońskie
dopełniacz	ponapoleońskiego		ponapoleońskiej	ponapoleońskiego	ponapoleońskich
celownik	ponapoleońskiemu		ponapoleońskiej	ponapoleońskiemu	ponapoleońskim
biernik	ponapoleońskiego	ponapoleoński	ponapoleońską	ponapoleońskie	ponapoleońskich	ponapoleońskie
narzędnik	ponapoleońskim		ponapoleońską	ponapoleońskim	ponapoleońskimi
miejscownik	ponapoleońskim		ponapoleońskiej	ponapoleońskim	ponapoleońskich
wołacz	ponapoleoński		ponapoleońska	ponapoleońskie	ponapoleońscy	ponapoleońskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W armiach ery napoleońskiej i ponapoleońskiej lojalność wobec króla została zastąpiona lojalnością wobec narodu, opartą na patriotyzmie narodowym.

(1.1) Chociaż w następnych latach podjęto kilka prób przywrócenia państwowości polskiej, żaden z efemerycznych tworów dyplomacji napoleońskiej i ponapoleońskiej nie uzyskał pełnej suwerenności i żadnemu nie udało się zjednoczyć pod jednymi rządami całego polskiego narodu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. napoleoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. po + napoleoński

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) post-Napoleonic
• włoski: (1.1) post-napoleonico

źródła: