pogrzeb

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pogrzeb (język polski)[edytuj]

pogrzeb (1.1)
pogrzeb (1.2)
wymowa:
IPA[ˈpɔɡʒɛp], AS[pogžep], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) uroczyste pogrzebanie zmarłego w ziemi
(1.2) kondukt pogrzebowy
(1.3) przen. koniec istnienia czegoś, upadek

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) rozk. 2 os. lp od pogrzebać
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Na pogrzebie wujka było mnóstwo ludzi. Wszyscy chcieli pożegnać zmarłego.
(1.2) Za pogrzebem ustawił się sznur samochodów.
(1.3) Ostatnie wybory okazały się pogrzebem tej partii.
składnia:
kolokacje:
(1.1) uroczysty/ ubogi / skromny pogrzeb • wyprawić komuś pogrzeb • pójść na pogrzeb • być na pogrzebie
(1.2) jechać za pogrzebem
synonimy:
(1.1) pochówek; książk. inhumacja; podn. ostatnia posługa, ostatnia droga; gw. (Górny Śląsk) pogrzyb
(1.2) kondukt
(1.3) śmierć
antonimy:
(1.1) ekshumacja
hiperonimy:
(1.1) obrzęd, ceremonia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pogrzebacz mrz, grzebanie n, pogrzebanie n, pogrzebisko n
czas. grzebać ndk., pogrześć dk., pogrzebać dk.
przym. pogrzebowy, grzebalny, pogrzebny, niepogrzebany
przysł. pogrzebowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pogrebъ → 'grzebanie, składanie zmarłych do grobu'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pogrzeb” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.