pieprz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pieprz (język polski)[edytuj]

pieprz (1.1)
pieprz (1.2)
mielony pieprz (1.2)
wymowa:
IPA[pʲjɛpʃ], AS[pʹi ̯epš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i → j , ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roślina zielna lub krzew z rodziny pieprzowatych; zob. też pieprz w Wikipedii
(1.2) kulin. spoż. przyprawa otrzymywana z nasion pieprzu (1.1)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: pieprzyć
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pieprz to roślina z rodziny pieprzowatych.
(1.2) Na końcu wbić surowe jajko, dodać pieprz i sól.
(2.1) Piotrze, nie pieprz tyle tej zupy!
składnia:
kolokacje:
(1.2) pieprz biały / czarny / czerwony / zielony / ziołowy • pieprz w ziarnach / mielonymłynek do pieprzu
synonimy:
(1.2) reg. śl. fefer
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) przyprawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pieprzniczka ż, pieprzówka ż, pieprznik m, pieprzowiec mrz, pieprzenie n, pieprznięcie n, spieprzenie n
zdrobn. pieprzyk m
czas. opieprzać, pieprzyć ndk., spieprzyć dk., pieprznąć dk.
przym. pieprzowy, pieprzny, pierny, pieprznięty, pieprzony
przysł. pieprznie
związki frazeologiczne:
gdzie pieprz rośnieznać się jak kura na pieprzu
etymologia:
prasł. *pьpьrь < łac. piper[1] albo niem.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pieprz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 116.

pieprz (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. pieprz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: