pianistyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pianistyczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) muz. związany z pianistyką, dotyczący pianistyki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Historia konkursu dowiodła, że jego laureaci mają praktyczną gwarancję zaprezentowania się na międzynarodowej scenie pianistycznej i prawo do występów w największych salach koncertowych oraz nagrań autorskich płyt w renomowanych wytwórniach płytowych[1].
(1.1) Określany jako pianistyczna nadzieja USA, do momentu kiedy to jako nastolatek kupił pierwszy syntezator klawiszowy, porzucając tym samym zawód muzyka klasycznego[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) konkurs pianistyczny • akademia / kariera / sztuka / wersja pianistyczna
synonimy:
(1.1) fortepianowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pianista mos, pianistka ż, pianistyka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pianistyka + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: