paznogieć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paznogieć (język polski)[edytuj]

paznogieć (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. t. st.pol. paznokieć[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) — Wiem! wiem!... Wyrywali mi przecież bez chloroformu paznogieć u nogi i to jeszcze u wielkiego palca...[2]
(1.1) — Moje dziecko, proszę cię — masz pilnik i opiłuj sobie równo paznogcie[3].
(1.1) Moi biedacy mają nowy dodatek do swego cierpienia, bo trzeba nieraz dobrze głęboko sięgać pod paznogieć, żeby powydobywać stamtąd jaja zniesione przez te pchły i oprócz tego trzeba zapuścić czemś mocnem, żeby wygubić zarodniki, jakie mogły jeszcze zostać pod paznogciem, a to wszystko bez bólu nie obejdzie się[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) obcięty paznogieć • sięgać pod paznogieć
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *paznogъtъ, prasł. *paznegъtъ
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: paznokieć
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Paznogieć” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. ↑ Bolesław Prus, Lalka (wyd. 1890)
  3. ↑ Gabriela Zapolska, Sezonowa miłość (wyd. 1909)
  4. ↑ Jan Beyzym, List XXI (wyd. 1927)
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=paznogieć&oldid=7916473”