Przejdź do zawartości

parodia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: paròdiaparódia
wymowa:
IPA[paˈrɔdʲja], AS[parodʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) celowa przeróbka czyjegoś utworu (książki, filmu, muzyki itp., także stylu) lub zachowania, gestów, służąca ośmieszeniu oryginału lub będąca żartem z niego; zob. też parodia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ten film jest parodiąGwiezdnych Wojen”.
(1.1) (…) oczywiście może się zdarzyć, że to się skończy znowu po polskiemu, czyli dobry pomysł zostanie powyginany tak, że będzie przypominał swoją parodię.[1]
składnia:
(1.1) parodia +D.
kolokacje:
(1.1) śmieszna / złośliwa / chamska / celna / … parodia • parodia filmu / sztuki / poematu / … • stworzyć / napisać / … parodię
synonimy:
(1.1) burleska, trawestacja
antonimy:
(1.1) pastisz
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. parodysta m, parodystka ż
czas. parodiować ndk., sparodiować dk.
przym. parodiowy, parodystyczny
przysł. parodystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. parodie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. źródło: Internet
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) parodia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[pa.ˈɾo.ðja]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) parodia

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od parodiar
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od parodiar
odmiana:
(1) lm parodias
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) burla, caricatura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. parodiar
przym. parodiador, paródico
rzecz. parodista m/ż, parodiador m, parodiadora ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. parodĭa < gr. παρῳδία (parōdía)
uwagi:
źródła:

parodia (interlingua)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) parodia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) parodia[1]
odmiana:
(1.1) parodia, parodiae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „parodia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 481.
wymowa:
IPA/pa.ro.'di.a/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) parodia
odmiana:
(1.1) lp parodia; lm parodie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. parodista m ż
czas. parodiare
przym. parodico, parodistico
przysł. parodisticamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. παρῳδία < gr. παρα- + ᾠδή
uwagi:
źródła: