półpoście

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

półpoście (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[puwˈpɔɕʨ̑ɛ], AS[puu̯pośće], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. połowa Wielkiego Postu[1]
(1.2) lud. środek Wielkiego Postu, środa w czwartym tygodniu postu[1]
(1.3) lud. zwyczaj rozbijania garnków z popiołem o okiennice i drzwi cudzych domów[1] lub przed napotkanymi ludźmi w półpoście (1.2)
(1.4) st.pol.[1] post niezupełny
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Nie jadłem mięsa całe półpoście.
(1.2) Toż to jutro półpoście!
(1.3) Chłopcy ze wsi wyprawili nam niezłe półpoście. Był huk jak mało kiedy.
składnia:
kolokacje:
(1.3) wybić / wyprawić półpoście
synonimy:
(1.2) śródpoście, gw. półpostna środa
(1.3) wybijanie półpościa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. półpostny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „półpoście” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 953.