odporność
Wygląd
odporność (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdolność do przeciwstawienia się; brak wrażliwości
- (1.2) med. zdolność do czynnej i biernej obrony organizmu przed patogenami
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odporność odporności dopełniacz odporności odporności celownik odporności odpornościom biernik odporność odporności narzędnik odpornością odpornościami miejscownik odporności odpornościach wołacz odporności odporności
- przykłady:
- (1.1) Nadaje to włóknom keratynowym odporność na zerwanie i czynniki środowiskowe, zapewniając ich giętkość i elastyczność, zaś stwardnienie – przy bardzo dużej ilości mostków dwusiarczkowych[1].
- (1.2) Jedną z najważniejszych witamin wspomagających odporność jest wit. A występująca m.in. w marchewce i jabłkach[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wytrzymałość, twardość
- (1.2) uodpornienie, immunizacja
- antonimy:
- (1.1) wrażliwość, czułość
- (1.2) podatność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. uodparniać, uodporniać, uodpornić
- przym. odporny, odpornościowy
- rzecz. odpór mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) immunity
- arabski: (1.1) صلادة ż
- bułgarski: (1.2) имунитет m
- francuski: (1.2) immunité ż
- jidysz: (1.1) אויסהאַלט־כּוח m (ojshalt-kojech)
- kataloński: (1.2) immunitat ż
- niemiecki: (1.1) Widerstandsfähigkeit ż, Widerstandskraft ż; (1.2) Immunität ż
- rosyjski: (1.2) иммунитет m
- szwedzki: (1.2) immunförsvar n
- włoski: (1.2) immunità ż
- źródła:
- ↑ Leokadia Kłyszejko-Stefanowicz, Cytobiochemia : biochemia niektórych struktur komórkowych, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Przesilenie jesienne, jak sobie z nim poradzić?. lodz.tvp.pl. [dostęp 14 października 2022].