Przejdź do zawartości

odżegnać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odżegnać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. odżegnywać)

(1.1) daw. w wierzeniach ludowych: znakiem krzyża lub jakimś zaklęciem odwrócić działanie złego; oddalić, odegnać diabła, uroki, złe duchy itp.[1]
(1.2) przest. zażegnać coś, zapobiec czemuś[1]

czasownik zwrotny dokonany odżegnać się (ndk. odżegnywać się)

(2.1) stanowczo, zdecydowanie wyrzec się kogoś lub czegoś; wyprzeć się jakichś związków z kimś lub czymś[1]
(2.2) przest. uwolnić się od kogoś lub czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Precz potem odżegnano duchy czarne, uroki i złe wszelkie od niego.[1]
(1.2) Sejm 1607 roku miał być wyjątkowo ważny (…) Odżegnać miał zwłaszcza rokosz, który na kształt czarnej, pioruny niosącej chmury ciążył nad krajem.[1]
(2.1) Odżegnał się od jedzenia, mówiąc, że jest po kolacji.[1]
(2.2) Piękna, że odżegnać się od niej nie można.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.2) opędzić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odżegnanie n, odżegnywanie n
czas. żegnać, odżegnywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „odżegnać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.