manipulacja

manipulacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmãɲipuˈlaʦ̑ʲja], AS: [mãńipulacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. ręczne wykonywanie czynności wymagającej precyzji i zręczności

(1.2) celowe naginanie lub przeinaczanie faktów dla udowodnienia swoich racji lub w celu wywarcia wpływu na czyjeś poglądy, nastroje, reakcje

(1.3) praw. celowe nieuczciwe wykorzystywanie sytuacji dla osiągnięcia własnych celów, zysków

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	manipulacja	manipulacje
dopełniacz	manipulacji	manipulacji / przest. manipulacyj
celownik	manipulacji	manipulacjom
biernik	manipulację	manipulacje
narzędnik	manipulacją	manipulacjami
miejscownik	manipulacji	manipulacjach
wołacz	manipulacjo	manipulacje

przykłady:

(1.1) Janek wykonywał jakieś manipulacje przy gniazdku elektrycznym.

(1.2) Długo wierzyła w jego historyjki, aż wreszcie poznała się na jego manipulacjach.

składnia:

kolokacje:

(1.2) udana / zręczna manipulacja • manipulacja faktami / ludźmi / opinią publiczną

(1.3) manipulacja akcjami / cenami

synonimy:

(1.3) krętactwo, machlojka

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) przeinaczanie, przeinaczenie, sterowanie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. manipulowanie n, manipulator m, manipulatorka ż, manipulant m, manipulantka ż

czas. manipulować, zmanipulować

przym. manipulacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. manipulation, franc. manipulation, niem. Manipulation < łac. manipulus → garść, wiązka, pęk, snop

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) handling; (1.2) manipulation
• baskijski: (1.2) manipulatze
• duński: (1.2) manipulation w
• francuski: (1.2) manipulation ż
• hiszpański: (1.2) manipulación ż
• kataloński: (1.2) manipulació ż
• niderlandzki: (1.2) manipulatie ż
• niemiecki: (1.2) Manipulation ż; (1.3) Manipulation ż
• szwedzki: (1.2) manipulering w
• włoski: (1.2) manipolazione ż

źródła: