machikuł

machikuł (język polski)

machikuły (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. bud. średniowieczny ganek obronny z otworami strzelniczymi w podłodze, stosowany na murach i wystający poza ich krawędź; zob. też machikuł w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	machikuł	machikuły
dopełniacz	machikułu	machikułów
celownik	machikułowi	machikułom
biernik	machikuł	machikuły
narzędnik	machikułem	machikułami
miejscownik	machikule	machikułach
wołacz	machikule	machikuły

przykłady:

(1.1) Przetrwały w budynku także machikuły – otwory do rzucania kamieni oraz lania wrzątku i roztopionej smoły na oblegających. To rzadkość w budowlach, które dotrwały do naszych czasów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) fortyfikacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. mâchicoulis

uwagi:

(1.1) termin zazwyczaj stosowany w liczbie mnogiej, por. blanka • blanki

zob. hurdycja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) machicolation
• esperanto: (1.1) maŝikulo
• francuski: (1.1) mâchicoulis m

źródła: