kufel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kufel (język polski)[edytuj]

kufle (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈkufɛl], AS[kufel]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grubościenne duże naczynie z uchem do picia piwa lub wina; zob. też kufel w Wikipedii
(1.2) pot. zawartości jednego kufla (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Panie barman, ten kufel jest brudny!
(1.2) Wczoraj wypiłem w pubie dwa kufle piwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kufel ceramiczny / mosiężny / srebrny / szklany • kufel do / od piwa
(1.2) (jeden) kufel piwa / winadwa / (…) / cztery kufle • pięć / sześć / (…) kufli
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) naczynie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuflarz m
zdrobn. kufelek m
zgrub. kuflisko n
przym. kuflowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.pol. koflik < st.czes. koflík
uwagi:
zob. też kufel w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „kufel” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 282.
  2. Hasło „kufel” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 453.