ładunek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ładunek (język polski)[edytuj]

ładunek (1.1)
wymowa:
IPA[waˈdũnɛk], AS[u̯adũnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) towar umieszczony w czymś, zwykle do transportu; zob. też ładunek transportowany w Wikipedii
(1.2) materiał wybuchowy w pocisku
(1.3) fiz. liczba określająca skalę oddziaływania; zob. też ładunek (fizyka) w Wikipedii
(1.4) hist. wojsk. rodzaj amunicji ładowanej z przodu, pierwowzór współczesnego naboju zespolonego; zob. też ładunek (amunicja) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) ładunek elektryczny / magnetycznyładunek kolorowy
synonimy:
(1.4) patron
antonimy:
(1.1) wyładunek
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) cargo
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ładowarka ż, naładowanie n, ładownia ż, ładownica ż, wyładunek m, ładowanie n, załadowanie n, wyładowywanie n, wyładowanie n, ładowacz m, ładowność ż
czas. załadowywać, ładować ndk., przeładowywać ndk., załadować dk., wyładowywać ndk., wyładować dk.
przym. ładunkowy, ładowniczy
związki frazeologiczne:
ładunek emocji
etymologia:
(1.1-4) niem. Ladung
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: