kogel-mogel

kogel-mogel (język polski)

kogel-mogel (1.1)

wymowa:

‹kogel-mogel› lub ‹kogiel-mogiel›, IPA: [ˌkɔɡɛl‿ˈmɔɡɛl] lub [ˌkɔɟɛl‿ˈmɔɟɛl], AS: [kogel‿mogel] lub [koǵel‿moǵel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. masa z surowego żółtka utartego z cukrem, spożywana jako deser lub używana jako dodatek do ciast; zob. też kogel-mogel w Wikipedii

(1.2) pot. zamieszanie, chaos, zamęt

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kogel-mogel	kogle-mogle
dopełniacz	kogla-mogla	kogli-mogli
celownik	koglowi-moglowi	koglom-moglom
biernik	kogel-mogel	kogle-mogle
narzędnik	koglem-moglem	koglami-moglami
miejscownik	koglu-moglu	koglach-moglach
wołacz	koglu-moglu	kogle-mogle

(1.2) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kogel-mogel
dopełniacz	kogla-mogla
celownik	koglowi-moglowi
biernik	kogel-mogel
narzędnik	koglem-moglem
miejscownik	koglu-moglu
wołacz	koglu-moglu

przykłady:

(1.1) Mamusiu, zrób mi kogel-mogel.

(1.2) Po powrocie z urlopu zastałem w pracy okropny kogel-mogel.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) miszmasz, bajzel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kugel + mogeln (kula, gałka + kręcić)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kogel mogel
• jidysz: (1.1) גאָגל־מאָגל m (gogl-mogl)
• ukraiński: (1.1) ґо́ґель-мо́ґель m, ґо́ґоль-мо́ґоль m

źródła: