Przejdź do zawartości

kagańcowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kagańcowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do kagańca
(1.2) książk. przen. tłumiący wolność słowa
odmiana:
przykłady:
(1.2) Stąd skok na Krajową Radę, promowanie Radia Maryja i Telewizji Trwam, a w pakcie znajdziemy także kagańcowe ustawy dotyczące prasy[1].
(1.2) Druga ustawa, o zgromadzeniach i stowarzyszeniach, w przeciwieństwie do większości posunięć antypolskich była ogólnoniemiecka, nie zaś tylko pruska. Nazywano ustawą "kagańcową", zarządzała bowiem, że wszelkie zgromadzenia publiczne obradować mają wyłącznie po niemiecku[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) ustawa kagańcowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kaganiec m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Skrobecka, Strona Marka Borowskiego, 03/02/2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Stefan Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, 1968, Narodowy Korpus Języka Polskiego.