janusz

janusz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjãnuʃ], AS: [i ̯ãnuš], zjawiska fonetyczne: nazal., ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) slang. pejor. o osobie niekompetentnej, nieznającej się na rzeczy

(1.2) slang. pejor. o stereotypowym Polaku; zob. też janusz (określenie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	janusz	janusze
dopełniacz	janusza	januszów
celownik	januszowi	januszom
biernik	janusza	januszów
narzędnik	januszem	januszami
miejscownik	januszu	januszach
wołacz	januszu	janusze
ndepr. M. i W. lm: (ci) januszowie

przykłady:

(1.1) Ten koleś to niezły janusz, odkurzaczem chciał posprzątać rozlaną wodę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) janusz biznesu / budownictwa / siłowni / tuningu

synonimy:

(1.1) książk. dyletant, laik, profan

antonimy:

(1.1) znawca

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. januszostwo n, Janusz mos, Jan mos, Janek mos, Jaś mos

zdrobn. Januszek mos

przym. januszowy, Januszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Rzeczowniki utworzone od nazw własnych ludzi, używane w znaczeniu pospolitym piszemy małą literą.

tłumaczenia:

źródła: