innsbrucki
innsbrucki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik innsbrucki innsbrucka innsbruckie innsbruccy innsbruckie dopełniacz innsbruckiego innsbruckiej innsbruckiego innsbruckich celownik innsbruckiemu innsbruckiej innsbruckiemu innsbruckim biernik innsbruckiego innsbrucki innsbrucką innsbruckie innsbruckich innsbruckie narzędnik innsbruckim innsbrucką innsbruckim innsbruckimi miejscownik innsbruckim innsbruckiej innsbruckim innsbruckich wołacz innsbrucki innsbrucka innsbruckie innsbruccy innsbruckie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Nasze źródła w policji twierdzą, że głowa i nogi Ludwiga zostały znalezione na jednym z innsbruckich cmentarzy[1].
- (1.1) W tym czasie w Mühlen pod Innsbruckiem podjęto prace nad odlaniem pierwszych wielkich figur przodków cesarza Maksymiliana do jego mauzoleum w innsbruckim kościele dworskim[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) innsbrucký
- niemiecki: (1.1) Innsbrucker
- słowacki: (1.1) innsbrucký
- źródła: