gwiazdorstwo
gwiazdorstwo (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) świadome dążenie do zostania gwiazdorem[1]
- (1.2) pejor. cecha tego, który pozoruje się na gwiazdę, wynosi się nad innych[2]
- (1.3) bycie gwiazdą, bycie popularnym[3]
- odmiana:
- (1.1-3) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik gwiazdorstwo dopełniacz gwiazdorstwa celownik gwiazdorstwu biernik gwiazdorstwo narzędnik gwiazdorstwem miejscownik gwiazdorstwie wołacz gwiazdorstwo
- przykłady:
- (1.3) My jesteśmy z tego powodu bardziej szczęśliwi, gdyż nie musimy osobiście spotykać się ze zleceniodawcami. Popularność i gwiazdorstwo nie są tu wskazane. Im mniej osób nas zna, tym mniejsze ryzyko i mniej problemów[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gwiazdor mos, gwiazda ż, gwiazdka ż, gwiazdeczka ż, gwiazdowanie n, gwiaździarz m, gwiazdorzenie n, rozgwieżdżanie n, rozgwieżdżenie n, rozgwiazda ż, Gwiazdowo n
- forma żeńska gwiazdorka ż
- zdrobn. gwiazdorek m
- czas. gwiazdorzyć ndk., rozgwieżdżać ndk., rozgwieździć dk.
- przym. gwiezdny, gwiazdowy, gwiazdkowy, gwieździsty, gwiazdorski, bezgwiezdny, gwiaździsty
- przysł. gwiezdnie, gwieździście, gwiazdorsko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) stardom
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „gwiazdorstwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „gwiazdorstwo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „gwiazdorstwo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Wiesław Koluch, Z pamiętnika polskiego najemnika, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
