finna

finna (esperanto)

morfologia:

finn•a

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fiński

(1.2) la finna → język fiński

odmiana:

 

	ununombro	multenombro
nominativo	finna	finnaj
akuzativo	finnan	finnajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finnio, Finnujo, finno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

finna (język islandzki)

wymowa:

IPA: /ˈfɪnːa/

znaczenia:

czasownik

(1.1) znajdować, znaleźć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

finna (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) znajdować, znaleźć, odkrywać

(1.2) doświadczać, pojmować, uświadamiać sobie

czasownik zwrotny finna sig

(2.1) pogodzić się (np. z losem), poprzestać na czymś, zaakceptować coś

(2.2) znaleźć się (w sytuacji), nabrać orientacji

(2.3) poczuć się jakimś (np. oszukanym)

czasownik czynno-bierny (deponens) finnas

(3.1) być, istnieć, znajdować się

odmiana:

(1-2) att finna, finner, fann, funnit, finn!; pres. part. finnande, perf. part. funnen

(3.1) finnas, finns, fanns, funnits, –!; pres. part. –, perf. part. –

przykłady:

(3.1) Det finns ett bra kafé vid hörnet. → Na rogu znajduje się dobra kawiarnia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hitta, påträffa, upptäcka

(1.2) erfara, inse

(2.1) foga sig, anpassa sig, acceptera

(3.1) vara, existera, förekomma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. finnande, fynd

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy finna på • finnas med • finnas till

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: