desperat
desperat (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek, który stracił nadzieję na coś; ktoś, kto jest gotowy na wszystko, bez zwracania uwagi na konsekwencje
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik desperat desperaci dopełniacz desperata desperatów celownik desperatowi desperatom biernik desperata desperatów narzędnik desperatem desperatami miejscownik desperacie desperatach wołacz desperacie desperaci
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. desperacja ż
- forma żeńska desperatka ż
- przym. desperacki, zdesperowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. desperatus[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) despairer
- esperanto: (1.1) desperulo
- francuski: (1.1) désespéré
- galicyjski: (1.1) desesperado
- hiszpański: (1.1) desesperado m
- ido: (1.1) desesperata
- niemiecki: (1.1) Verzweifelte m
- szwedzki: (1.1) desperado w
- wilamowski: (1.1) desperok m, despērok m, desperaot m
- włoski: (1.1) disperato m
- źródła:
desperat (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) desperacki[1]
- (1.2) zrozpaczony[2]
- (1.3) szalony[2]
- odmiana:
- (1.1-3) desperat, desperat, desperata
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. desperation, desperado
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 92.