Przejdź do zawartości

czkawka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czkawka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈt͡ʃkafka], AS: [čkafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fizj. rytmicznie powtarzające się skurcze przepony objawiające się charakterystycznym odgłosem wydawanym przez zamknięcie głośni i strun głosowych przy wdechu; zob. też czkawka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikczkawka
dopełniaczczkawki
celownikczkawce
biernikczkawkę
narzędnikczkawką
miejscownikczkawce
wołaczczkawko
przykłady:
(1.1) Najczęstszą przyczyną czkawki u szczeniąt jest to, że łapczywie jedzą i połykają przy tym powietrze[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. czkać ndk., czknąć dk.
rzecz. czkanie ndk., czknięcie dk.
związki frazeologiczne:
odbijać się czkawką
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ http://www.psy.pl/opieka/szczenieta/art3,czkawka-szczeniacz-czka.html
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=czkawka&oldid=8467435”