burden

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

burden (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. (RP) IPA/ˈbɜːdn/, SAMPA/"b3:dn/
amer. IPA/ˈbɝdn/, SAMPA/"b3`dn/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) ciężar, brzemię, ładunek

czasownik przechodni

(2.1) obarczać, obciążać, uciemiężać
odmiana:
(2.1) burden, burdened, burdened, burdens, burdening
przykłady:
(1.1) I cannot carry all these people by myself; the burden is too heavy for me.Nie mogę już sam udźwignąć troski o ten lud; (brzemię) już nazbyt mi ciąży.[1]
(2.1) He often burdens other people with his problems.On często obciąża innych ludzi swoimi problemami.
składnia:
(2.1) burden withobarczać (czymś)
kolokacje:
(1.1) carry a burden → nosić ciężar
synonimy:
(1.1) weight, duty, load, cargo, onus, heaviness, charge, pack, bundle, parcel
(2.1) load, weigh, charge
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. unburden, disburden, bear
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Księga Liczb, 11:14, tłumaczenie za Biblią Tysiąclecia