Przejdź do zawartości

brzemię

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brzemię (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈbʒɛ̃mʲjɛ], AS[bžmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.denazal.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) coś, co jest trudne do zniesienia[1]
(1.2) daw. ciężar dźwigany na plecach lub oburącz przed sobą[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1) dźwigać / nosić brzemię • uginać się pod brzemieniem
(1.1) brzemię grzechów / winy
synonimy:
(1.1) balast, ciężar, garb, jarzmo, kamień u szyi, kula u nogi, krzyż
(1.2) ciężar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brzemienna ż, brzemienność ż
przym. brzemienny
przysł. brzemiennie
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *bermę → 'noszenie; noszony ciężar; płód'[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brzemię” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brzemię” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.