brescianin
brescianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- przykłady:
- (1.1) Niemcy stowarzyszeni z jedną z fakcji studentów włoskich, tak zwanymi brescianami, przygotowali kandydata i 140 zbrojnych, mających niby to zapewnić porządek, w istocie jednak odpowiedni przebieg wyborów. Polacy i druga włoska fakcja, wincentyńska, musieli działać szczególnie przezornie i ostrożnie, by przeprzeć kandydata swojego i zjednać dlań głosy innych nacji[1].
- (1.1) Gdy tylko brescianin puszczał mnie do domu, wyruszałem w miasto w poszukiwaniu koniecznych składników[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Brescia ż
- forma żeńska brescianka ż
- przym. bresciański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław Grzybowski, Jan Zamoyski, s. 27, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1994.
- ↑ Philip Kazan, Apetyt, tłum. Urszula Woźniakowska, wyd. Znak, 2014.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.